Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

_το μόνο που μένει τώρα είναι να σκοτώσουμε τις ανάγκες μας

κάθε άνθρωπος αρκεί να με απογοητεύσει έναν συγκεκριμένο αριθμό φορών ανάλογο των συναισθημάτων μου ώστε να πάψω να ελπίζω σε αυτόν.


και ξαφνικά βρέθηκα με τα χέρια σου στα χέρια μου και τα χέρια μου
στο λαιμό σου. και κάπως έτσι ξεκίνησες να πνίγεσαι.
μένω μακριά σε μια προσπάθεια να αυξήσω τις άμυνες μου
μήπως και καταφέρω να σώσω τίποτα από εμένα.
μένω μακριά και προσπαθώ να πνίξω όσα ένιωσα.
τρεις εσύ και μισή εγώ δε βγάζει πουθενά άλλωστε.
και θα ήταν όλα τόσο πιο εύκολα αν μπορούσα να καταλάβω πως το έκανες αυτό
αν είσαι τόσο καλός ψεύτης ή απλά ψυχασθενικός.



Τα κατάφερες, δεν ελπίζω πια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου