Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

_τα φώτα που τρεμοπαίζουν και σε θολώνουν


υπάρχει μια συγκεκριμένη
απόσταση
που πρέπει να διανυθεί
ώστε να μπορέσεις να δεις
καθαρά.
μέρες τώρα προχωράω
αλλά μάλλον κάνεις κι εσύ το ίδιο προς την αντίθετη κατεύθυνση
κι ίσως λίγο πιο γρήγορα
γιατί μόνο να απομακρύνεσαι μοιάζεις.
κι όλο ακούω
τη φωνή σου
να λέει πόσο λάθος είναι όλο αυτό
αλλά εσύ αγνοείς τη δική μου
που επιμένει να κόψεις τις μαλακίες.
άλλωστε
τώρα πια δεν υπάρχει επιστροφή
για μένα.
και ξέρω ότι θα χαθούμε ακόμη περισσότερο από όσο
είμαστε ήδη χαμένοι
απλά να, ήθελα να χαθούμε ο ένας στον άλλο βρε παιδί μου
κι όχι χώρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου