σηκώθηκε κι έφυγε
γιατί δε μπορούσε να αντέξει τη ζωή.
τουλάχιστον είδε τον κόσμο.
εσύ
με το άρωμα λεβάντας στα χέρια που μόνο να φανταστώ κατάφερα
θα είσαι ένα καινούριο χρώμα
γιατί σε κανένα από τα προηγούμενα δεν ταιριάζεις.
εσύ θα είσαι μωβ.
δεν ξέρουν πόσες ανάσες
ή μάλλον πόσες ελλείψεις ανασών
σου πήρε για να φτάσεις εδώ.
για κάθε γιατί
υπάρχει ένα γιατί όχι
εξίσου δύσκολο να απαντηθεί.
επαναπροσδιορίζοντας το πράσινο.
όλο αυτό
είναι τόσο εγώ.
ψηλοί άνθρωποι με λεπτά χείλια
σε φόντο ροζ στραφταλίζον.
όμορφοι άνθρωποι.
θέλω να σου μιλάω σαν να μην υπάρχει χρόνος.
το εδώ.
το πιο σημαντικό μέρος που γνώρισα.
