_κι έτσι έγινε ότι έγινε και γίναμε κι εμείς κάτι άλλο από αυτό που θα

υπάρχουν ακόμα
κάποιες μικρές στιγμές μέσα στη μέρα
και κυρίως στη νύχτα
που 
η απουσία σου μου κόβει την ανάσα.

_στο περίπου

μπλέχνουν
την ήδη μπλεγμένη μου ζωή
λες και δεν τα κατάφερνα μόνη μου αρκετά
καλά.
την εξορία μου ήθελα να τη διαλέξω
εγώ
και ειναι η μόνη επιλογή που θα έκανα
με μια κάποια ευχαρίστηση.
τώρα όλα πάνε πίσω
πάλι
και πάω κι εγώ
εκεί που μου λένε
κι όταν γυρίσω
πίσω
πάλι θα είναι αργά.
να μου το θυμηθείς.

_ένα μήνα πριν ή αλλιώς λετς πριτέντ

τη χρονιά αυτή τη σιχάθηκα.
και είμαι σίγουρη πως με σιχάθηκε κι αυτή
αν δηλαδή μπορώ να ισχυριστώ κάτι τέτοιο
κάτι οτιδήποτε σχετικά με το χρόνο
λες και μπόρεσε ποτέ κανείς να τον κατανοήσει απόλυτα
λες και μπόρεσα ποτέ εγώ να κατανοήσω απόλυτα
κάτι
οτιδήποτε
αφού
όλα θολά και όλα στον αέρα.
κι εγώ στον αέρα θα έπρεπε να είμαι
ή καλύτερα στο νερό
να πλέω και να επιπλέω
και όλο να πηγαίνω
μα βλέπεις με βάλαν στη στεριά.
εγώ τη στεριά δε την κατέχω
γι' αυτό όλο περπατάω
μια συνεχής προσπάθεια να καταλάβω
αυτή πάλι με τρομάζει
με χλευάζει
ή απλά αδιαφορεί
κι εγώ όλο περπατάω
μια συνεχής προσπάθεια να βρω
κάτι
οτιδήποτε
για να μπορέσω επιτέλους φτιάξω ένα σπίτι
δικό μου
και να στεριώσω.

αλλιώς 
θα κάνω σπίτι μου τη θάλασσα
κι ας λένε ότι θένε
κι ας πνιγώ.